عذرخواهی

همه ی ما یک عذرخواهی به احساس      خود بدهکاریم...

زمانی که برای نگه داشتن آدمهای اشتباه پافشاری کردیم!

آن زمان که دروغ شنیدیم و سکوت کردیم ...

جایی که باید میرفتیم اما ایستادیم!

چیزهایی که دیدیم و ندیده انگاشتیم!

از هیچ و پوچ رویا ساختیم و ذوق کردیم!!!

برای فرار از حقیقت لج کردیم و لج کردیم و لج کردیم...

خاموش کن فانوس وابستگی ات را ...

گاهی چه اصرار بیهوده ایست اثبات دوست داشتنمان به آدمها ! ...

معرفتهای بیجایمان ...

مهربانیهای الکی مان...

بها دادن های بیش از حدمان ... تلاشهای بی مورد برای حفظ رابطه هامان ..!

وقتی برای آدم های امروزی خوبی و بدی یکسان است؛

بیش از حد "حوا" بودن تاوان سنگینی دارد...

وقتی آدم مقابلت "آدم" نیست!