ساده که باشی

ساده که باشی . ..

آدم ها خیلی زود دوستت می شوند

و تو خیلی دیر می فهمی دشمنت بودند …

ساده که باشی . . .

آدم ها با همۀ کمبودهایشان به غرورت حمله می کنند
و با همۀ غرورشان مچاله ات می کنند …

ساده که باشی. . .

تو همیشه رو بازی می کنی
و آدم ها همیشه بازیگران ِ پشت پرده می مانند …

ساده که باشی . . .

اوقات بیکاری آدم ها را با سادگی ات پُر می کنند
و خود در لحظه های اندوه ، تنها می مانی

ساده که باشی . . .

سادگی ات را حماقت می خوانند و
کسی نمی فهمد که تو از فرط ِ ” آدم بودن ”
ساده ای . . . !!!